DİĞER ESERLERE ATIF USÛLLERİ

Kolektif veya Derleme Eserlere Atıf

Kural 995.- Kolektif veya derleme eserlerin kendisine atıf ile bu eserlerin bölümlerine atıf arasında farklar vardır (s.1052).

Kural 996.- Kolektif veya derleme eserlerin kendisine atıf usûlü, kitaplara atıf usûlü gibidir. Tek fark yazar ismi yerine editör isminin yazılmasıdır. Ayrıca editörün isminin yanına onun yazar değil, editör olduğunu göstermek için “Ed.”, “Der.” veya “Haz.” gibi bir kısaltma eklenir. Daha sonra sırasıyla, kitaplarda olduğu gibi, italik olarak kitabın başlığı, normal stilde yayın yeri, yayınevi, birden fazla baskı yapmış ise baskı sayısı ve yayın yılı verilir. Dipnotta kolektif veya derleme eserlere atıf usûlü şöyledir (s.1053):

Kural 997.- Metin içinde dipnotta atıf yapılan kolektif veya derleme eserlerin tam künyeleri çalışmanın sonunda bulunan bibliyografyada verilir. Bibliyografyada kolektif veya derleme eserlerin künye bilgileri verilirken editörün soyadı, editörün önadının önüne alınır. Birden fazla editör varsa sadece birinci editörün soyadı önadının önüne alınır. Şablon ve bir örnek (s.1054):

Kural 1003.- Eğer bir kolektif veya derleme eserin bütününe değil, bu eserin belirli bir bölümüne atıf yapılıyorsa, atıfta editörün ismi ve kitabın başlığının belirtilmesi yetmez; bunların yanında ayrıca atıf yapılan bölümün yazarının ismi ve bölümün başlığı da belirtilir. Dipnotta kolektif veya derleme eserde yayınlanan bölüme şu şekilde atıf yapılır: Önce bölüm yazarının adı ve soyadı, sonra, tırnak içinde bölümün başlığı, daha sonra “içinde” anlamına gelen Latince in ibaresi, editörün adı ve soyadı, parantez içinde “Ed.” kısaltması, italik olarak kolektif veya derleme eserin başlığı, normal stilde yayın yeri, yayınevi, baskı sayısı, yayın yılı ve atıf yapılan sayfa numarası verilir (s.1058-1059). Bu bilgileri önce şablon üzerinde gösterelim; sonra da örnek verelim:

Kural 1006.- Dipnotta atıf yapılan bölümün künye bilgileri ayrıca bibliyografyada da gösterilir. Bibliyografyada bölüm yazarının soyadı önadından önce verilir. Yine bibliyografyada en sonda, bölümün kolektif veya derleme eserdeki sayfa aralığı, yani bölümün başlangıç ve bitiş sayfa numarası yazılır. Şablon ve örnek (s.1060):

Armağanlara Atıf

Kural 1010.- Armağanlarda yayınlanan makalelere atıf usûlü, armağanın editörlü veya editörsüz olmasına göre değişir. Editörlü armağanlarda yayınlanmış makalelere şu şekilde atıf yapılır. Şablon ve örnek (s.1065):

Kural 1013.- Editörsüz armağanda yayınlanmış makalelere dipnotta atıf şablonu ve örneği şöyledir (s.1065-1066):

Kural 1015.- Bibliyografyada gerek editörlü, gerekse editörsüz armağanlarda yayınlanan makalelerde makale yazarının soyadı önadının önüne alınır. En sonda da daima makalenin sayfa numarası aralığı, yani makalenin başlangıç ve bitiş sayfa numaraları yazılır (s.1066). Bir örnek:

Bildirilere Atıf

Kural 1016.- Sempozyumlarda sunulmuş ama yayınlanmamış bildirilere dipnotta atıf usûlü şöyledir. Şablon ve örnek (s.1069):

Kural 1017.- Sempozyumlarda sunulmuş ve editörlü bildiri kitaplarında yayınlanmış bildirilere dipnotta atıf usûlü şöyledir. Şablon ve örnek (s.1070):

Not.- Bildiri kitabının başlığından bildirinin sunulduğu sempozyumun adı, yeri ve tarihi anlaşılmıyorsa, atıfta başlıktan sonra parantez içinde bu bilgiler isteğe bağlı olarak belirtilebilir. Mesela yukarıdaki örnekte kitap başlığının sonuna parantez içinde şu ibare eklenebilir: (Kamu Hukukçuları Platformu Toplantısı, Türkiye Barolar Birliği, Ankara, 29-30 Eylül 2012).

Kural 1018.- Sempozyumlarda sunulmuş ve editörsüz bildiri kitabında yayınlanmış bildirilere dipnotta atıf usûlü şöyledir (s.1071):

Not.- Bildiri kitabının başlığından bildirinin sunulduğu sempozyumun adı, yeri ve tarihi anlaşılmıyorsa, atıfta başlıktan sonra parantez içinde bu bilgiler isteğe bağlı olarak belirtilebilir.

Klasiklere atıf

Kural 1040.- Klasiklere sadece yazarın soyadı ve kitabın başlığıyla atıf yapılır. Yayın yeri, yayınevi ve yayın yılı bilgisi belirtilmez. Klasiklere atıfta yer belirleyicisi olarak sayfa numarası değil, kitap, bölüm, başlık vb. numaralar kullanılır (s.1086-1087). Şablon ve örnek:

Kural 1044.- Klasiklere atıfta yer belirleyicisinin verilmesinin ikinci yolu, kitap, kısım, bölüm, başlık ibarelerini vermeden doğrudan doğruya bunların numaralarını kendi sıralarında art arda vermektir. Genellikle numaralardan büyük olan ilki Roma rakamıyla, izleyen rakamlar ise Arap rakamıyla verilebilir. “II, 3” gibi. Klasiklere atıf yaparken büyük Roma rakamı yerine, küçük Roma rakamı da kullanılabilir. “ii, 3” gibi. Örnekler (s.1088):

İnternet Kaynaklarına Atıf

Kural 1062.- Kâğıt baskısı olan kitap, makale vb. kaynaklar, ayrıca internette yayınlanmış olsalar bile, bunlara sadece basılı kaynakmış gibi atıf yapmak yeterlidir. Ancak isteğe bağlı olarak atıftan sonra parantez içinde bunların URL bilgileri bir ek bilgi olarak verilebilir (s.1099).

Kural 1063.- Kâğıt versiyonu olmaksızın sadece internette yayınlanmış kitap ve makalelere ve keza diğer kaynaklara atıf yaparken kaynağın URL bilgisini vermek zorunludur. Bu durumda TÜHAS, URL bilgisini parantez içine veya açılı parantez (< >) içine almadan italik olarak verilmesini önerir. URL bilgisinin altı çizilmez. İsteğe bağlı olarak URL bilgisindeki “http://” kısmı çıkarılabilir. URL’den sonra parantez içinde erişim tarihi de belirtilir. “Erişim Tarihi” terimi “E.T.” harfleriyle kısaltılabilir. İnternet kaynağının kendi metninde yayın tarihi, yani internete konuluş tarihi belirtilmiş ise erişim tarihini değil, yayın tarihini belirtmek uygun olur, “Yayın Tarihi”, “Y.T.” olarak kısaltılabilir. Bir örnek (s.1099):

18 Ocak 2024, K. Gözler

KAYNAK: Yukarıdaki kurallar,
Kemal Gözler, TÜHAS: Türk Hukuk Atıf Sistemi, Bursa, Ekin, 2024, s.2-7’den alınmıştır.

Tuhas.com.tr’den alıntı yaparken uyulması gereken kurallar için burasını tıklayınız.

Editör: Kemal Gözler

E-Posta:

Lütfen editöre e-posta göndermeden önce şu “açıklamaları” okuyunuz.

Ana Sayfa: www.tuhas.com.tr

Bu Sayfa: www.tuhas.com.tr/diger-eserlere.htm

Bu Sayfanın Yayın Tarihi: 18 Ocak 2024

twitter.com/tuhas_sistemi